کاندیدا رأی آورد!
تابلو، نقاش را ثروتمند کرد!
شعر شاعر، به چند زبان ترجمه شد!
کارگردان، جایزه ها را درو کرد!
و هنوز ...
سر همان چهار راه
واکس می زند...
کودکی که همیشه بهترین "سوژه" است...!!
هر دو لباس هاى کهنه و گشادى به تن داشتند و پشت در خانه مى لرزیدند.
پسرک پرسید : «ببخشید خانم! شما کاغذ باطله دارین»
و خیره به آن نگاه کرد.
مى خواهم همیشه آن ها را همان جا نگه دارم که هیچ وقت یادم نرود چه آدم ثروتمندى هستم
از این شرم دارم
که گرسنه ای
وزن سیری من را بکشد
راههای توسل به حضرت اباالفضل:
بهترین راه توسل به آن حضرت، زیارتى است که در «کامل الزیاره» ص 256 باب 85 آمده است و شیخ عباس قمى آن زیارت را در مفاتیح الجنان در فصل هفتم در باب زیارت امام حسین(ع)، ص 714، یک مجلدى آورده است.
راه دیگر توسل به آن حضرت این است که روز جمعه پس از نماز 133 بار بگویى: "یا کاشفَ الکرب عَن وجه الحسین! اکشف لى کربى بحق اخیک الحسین"؛ عدد 133، عدد حروف کلمه عباس به حساب ابجد است
برای توسل به ائمه(ع) و رفع مشکلات و بر آورده شدن حاجات دعاها و ذکرها و دستورهای فراوانی وجود دارد. نذر کردن نیز یکی از این راه هاست برای نذر کردن می توان چنین نیت کرد: برای خدا بر عهده من باشد اگر بیمارم شفا یافت فلان مقدار پول برای حضرت اْبوالفضل و در راه شادی روح او به فقراء بدهم و یا برای اقامهْ مجلس روضه او بدهم. در این صورت اگر این حاجات برآورده شد،بر شما واجب می گردد چیزی را که بر عهده گرفته اید ادا نمایید . البته لازم نیست چیزی که نذر می کنید حتماً پول و یا مخارج باشد بلکه می توانید نذر صلوات کنید و یا نذر زیارت کنید، یعنی نذر کنید که در صورت بر آورده شدن حاجاتتان، به زیارت فلان امام بروید و یا مثلاٌ 1000صلوات به روح فلان امام(ع) هدیه کنید . البته از نظر شرعی نذر وقتی واجب العمل است که یا به صورت صیغه عربی خوانده شود و یا به صیغه فارسی که در بردارندهْ این مضمون باشد: برای خدا بر عهده و ذمه من باشد اگر فلان حاجت و خواسته من برآورده شد،فلان کار را انجام می دهم ولی اگر تنها از ذهن و قلب گذشته و خطور کرده باشد و صیغه نذر به صورت شرعی که گفته شد خوانده نشود،این نذر وجوب عمل ندارد البته عمل به آن بی اشکال است. بهتر است انسان برای رسیدن به خواسته هایش از همه راه ها استفاده کند. مثلاٌ از راه توسل به ائمه(ع) و عرضه داشتن حاجات به آنها و یا صلوات هدیه دادن به روح پاک آنها و یا شرکت در مجالس سوگواری و یا میلاد اْئمه(ع) نیز به خواسته های شرعی خود رسید. نکتهْ مهم قابل ذکر این است که باید در ارتباط با اولیای الهی امور ارزشمندی مانند معرفت و شناخت آنها و سنخیت پیدا کردن با آنها و آشنایی با جایگاه و مقامات و رهنمودهای آنها را که سرمایه سعادت دنیا و آخرت ما است را در وهله اول مورد توجه قرار دهیم و تنها امامان خود را برای برآورده شدن خواسته هایمان نخواهیم هر چند خود دستور داده اند که نیازهای خود را بر آنها عرضه بداریم و از آنها کمک بخواهیم ولی این نباید تنها دلیل برای ایجاد ارتباط ما با آنها باشد.
یاد دارم در غروبی سرد سرد
می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد
داد می زد : کهنه قالی می خرم
دسته دوم جنس عالی می خرم
کاسه و ظرف سفالی می خرم
گر نداری کوزه خالی می خرم
اشک در چشمان بابا حلقه بست
عاقبت آهی کشید بغضش شکست
اول ماه است و نان در سفره نیست
ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟
بوی نان تازه هوشش برده بود
اتفاقا مادرم هم روزه بود
خواهرم بی روسری بیرون دوید
گفت آقا سفره خالی می خرید...؟
